Tymczasowe minimalne zasady bioasekuracji przy udostępnianiu wybiegów dla stad gęsi reprodukcyjnych i rzeźnych, w związku z sytuacją epizootyczną spowodowaną wysoce zjadliwą grypą ptaków (HPAI)

Inne aktualności:

Główny Lekarz Weterynarii we współpracy z Państwowym Instytutem Weterynaryjnym – Państwowym Instytutem Badawczym w Puławach, Zakładem Doświadczalnym w Kołudzie Wielkiej Instytutu Zootechniki – Państwowego Instytutu Badawczego oraz związkami branżowymi opracował wytyczne z 30.04.2021r. dotyczące tymczasowych minimalnych zasad bioasekuracji przy udostępnianiu wybiegów dla stad gęsi reprodukcyjnych i rzeźnych. Powyższy dokument został opracowany w związku z sytuacją epizootyczną spowodowaną wysoce zjadliwą grypą ptaków (HPAI) u drobiu i dzikiego ptactwa.

Treść wytycznych dostępna jest poniżej. Główny Lekarz Weterynarii apeluje do wszystkich hodowców gęsi o ich przestrzeganie. Ponadto, wytyczne zostały przekazane wszystkim wojewódzkim lekarzom weterynarii, celem wykorzystania do wdrożenia w życie w drodze aktów prawa miejscowego – rozporządzeń powiatowych lekarzy weterynarii lub wojewodów (na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii).

Wytyczne Głównego Lekarza Weterynarii z 30.04.2021. uzgodnione z PIWet – PIB Puławy oraz  IZ PIB ZD Kołuda Wielka, dotyczące tymczasowych minimalnych zasad bioasekuracji przy udostępnianiu wybiegów dla stad gęsi reprodukcyjnych i rzeźnych, w związku z sytuacją epizootyczną spowodowaną wysoce zjadliwą grypą ptaków (HPAI) u drobiu i dzikiego ptactwa.

  1. Co do zasady, stada gęsi powinny być utrzymywane w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający kontakt z dzikimi ptakami oraz innym drobiem utrzymywanym w gospodarstwie, w szczególności w zamkniętych obiektach budowlanych.
  2. Jeżeli nie jest możliwe utrzymywanie gęsi w sposób wskazany w pkt 1, w przypadku korzystania z wybiegów należy ograniczyć ryzyko kontaktu bezpośredniego i pośredniego z dzikimi ptakami, uwzględniając następujące kryteria:
  • dozór właścicielski,
  • ściółka,
  • wypuszczanie dobowe w sposób kontrolowany po uprzednim sprawdzeniu otoczenia gospodarstwa i wybiegu,
  • dokumentowanie czynności przez posiadacza zwierząt.
  1. Wybieg dla gęsi powinien być ogrodzony.
  2. Powierzchnia wybiegu powinna wynosić:
  • co najmniej 5 m2 na sztukę w przypadku gęsi reprodukcyjnej,
  • maksymalnie 19 kg na 1 m2 – dla młodych gęsi rzeźnych.
  1. Przed wypuszczeniem gęsi na wybieg należy uprzednio przeszukać teren wybiegu jak również jego bezpośredniego otoczenia oraz otoczenia gospodarstwa w odległości 250m, celem wykrycia zwłok dzikiego ptactwa lub konających dzikich ptaków, a w przypadku ich ujawnienia – nie wypuszczać gęsi na wybieg oraz niezwłocznie poinformować powiatowego lekarza weterynarii celem pobrania prób do badań laboratoryjnych w kierunku HPAI.
  2. Teren wybiegu powinien zostać odkażony przy użyciu środka dezynfekcyjnego przed każdym wypuszczeniem gęsi.
  3. Ściółka stosowana na wybiegu powinna pochodzić z miejsca, w którym składowana jest w sposób skutecznie zabezpieczający przed kontaktem z dzikim ptactwem, a jeżeli nie jest to możliwe – wyłącznie po jej uprzednim odkażeniu środkiem dezynfekcyjnym.
  4. Teren wybiegu dla gęsi powinien być zaopatrzony w odpowiednią liczbę skutecznych odstraszaczy przed dzikimi ptakami (np. dźwiękowe, wizualne).
  5. Wypuszczanie gęsi na wybieg powinno odbywać się w określonych godzinach w ciągu dnia (między godz. 10 a 16). Nie należy wypuszczać gęsi w godzinach wczesno porannych i wieczornych.
  6. Pojenie i karmienie gęsi na wybiegu jest zabronione.
  7. Powinno być zakazane stosowanie zielonki do karmienia gęsi.
  8. W przypadku, gdy na terenie wybiegu znajdują się zbiorniki wodne (np. staw, jezioro, rzeka), należy uniemożliwić gęsiom dostęp do nich.
  9. Posiadacz zwierząt powinien prowadzić codzienną dokumentację prowadzonych czynności w powyższym zakresie. Dokumentacja powinna uwzględniać osoby odpowiedzialne za wdrażanie zasad bioasekuracji i ich weryfikację, informację dotyczącą rodzaju i ilości zużytych środków dezynfekcyjnych, informacjami o ewentualnych awariach i naprawach wykonywanych na terenie wybiegów oraz wszelkimi stwierdzonymi na terenie wybiegu anomaliami, np. stwierdzenie jakichkolwiek objawów klinicznych lub upadków gęsi, a także gromadzenia się w okolicy gospodarstwa dzikich ptaków i występowania u nich jakichkolwiek objawów chorób, przede wszystkim osłabienia czy padnięć.
  10. W przypadku stwierdzenia objawów wskazujących na podejrzenie wystąpienia HPAI u gęsi (wzrost śmiertelności, nagła wybroczynowość, objawy neurologiczne) lub objawów, w stosunku do których nie można ustalić jednoznacznej diagnozy, należy niezwłocznie powiadomić powiatowego lekarza weterynarii albo najbliższy podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo organ samorządu terytorialnego (wójt, burmistrz, prezydenta miasta)
Skip to content